روند تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی به سلولهای استئوبلاست و بررسی میزان بیان ژنهای استئوپونتین و استئوکلسین
نویسندگان
چکیده مقاله:
روند تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی انسانی به سلولهای استئوبلاست و بررسی میزان بیان ژنهای استئوپونتین و استئوکلسین مهری اشکی1، ناصر امیریزاده2، محمد علی جلیلی3، نسیم حیاتی رودباری4، محمد حسین محمدی5، مریم امانی5 چکید ه سابقه و هدف بیان ژنهای استئوپونتین و استئوکلسین در طی تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی به سلولهای استئوبلاست، دچار تغییراتی میشوند، هدف از این مطالعه، دست یافتن به راهکاری بهتر در جهت تمایز سریعتر این سلولها به استئوبلاست بود. مواد و روشها در یک مطالعه تجربی، سلولهای تک هستهای مغز استخون جدا شده و در محیط کشت DMEM-LG و 10% FBS کشت داده شدند. در طی روزهای معین، RNA سلولهای در حال تمایز استخراج شد. در مرحله بعد، ساخت cDNA ژنهای استئوپونتین و استئوکلسین توسط آغازگرهای اختصاصی انجام شد. سلولهای مزانشیمی بر روی داربست سه بعدی تری کلسیم فسفات کشت داده شدند و میزان تمایز به سلولهای استئوبلاستی با بررسی فعالیت آلکالین فسفاتاز مورد مطالعه قرار گرفت. یافتهها در طی روند این تمایز، بیان دو ژن استئوپونتین و استئوکلسین طی نظمی تغییر نمود و حداکثر بیان استئوپونتین در روز ششم و استئوکلسین در روز هفتم و هشتم تمایز بود. تمایز استئوژنیک سلولهای مزانشیمی با رنگآمیزی رسوبات معدنی با آلیزارین رد و افزایش بیان آلکالین فسفاتاز تایید شد. نتیجه گیری بررسی نتایج فعالیت آنزیم آلکالین فسفاتاز، بیانگر تمایز بهتر سلولهای بنیادی مزانشیمی در داربست سه بعدی تری کلسیم فسفات نسبت به محیط دو بعدی است. بیان ژنهای استئوپونتین و استئوکلسین در روند این تمایز نقش داشته و افزایش بیان آنها میتواند راهکاری جهت القای تمایز استئوبلاستی در این سلولها باشد.
منابع مشابه
روند تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های استئوبلاست و بررسی میزان بیان ژن های استئوپونتین و استئوکلسین
روند تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی انسانی به سلول های استئوبلاست و بررسی میزان بیان ژن های استئوپونتین و استئوکلسین مهری اشکی1، ناصر امیری زاده2، محمد علی جلیلی3، نسیم حیاتی رودباری4، محمد حسین محمدی5، مریم امانی5 چکید ه سابقه و هدف بیان ژن های استئوپونتین و استئوکلسین در طی تمایز سلول های بنیادی مزانشیمی به سلول های استئوبلاست، دچار تغییراتی می شوند، هدف از این مطالعه، دست یافتن به...
متن کاملاثر فاکتور های القا کننده در تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی به سلولهای استئوبلاست
سلولهای بنیادی مزانشیمال سلولهای پرتوان هستند که در طول تکوین از سلولهای مزانشیم مشتق می شوند که پتانسیل تکثیر زیادی دارند و همچنین قادرند به سلولهای استئوبلاست، استئوسیت، آدیپوسیت و سلولهای غضروفی تمایز یابند. تمایز استئوبلاستی در محیط آزمایشگاه به فاکتورهای مختلفی نیاز دارد که شرایطی مشابه میکرو محیط بافت استخوان را ایجاد می کنند. در این تحقیق اثر دگزامتازون، اسکوربیک اسید و بتاگلیسروفسفات در...
متن کاملبررسی بیان نشانگرهای سلولهای بنیادی مزانشیمی در سلولهای بنیادی فولیکول موی انسان
زمینه و هدف: سلولهای بنیادی بالغ سلولهایی تمایز نیافته اند که در مراحل خاصی از زندگی فرد یا در هنگام بروز آسیب به بدن فعال شده و سلولهای مرده و آسیب دیده را جایگزین می کنند. سلو ل های بنیادی بالغ در بخشهایی از بدن فرد بالغ وجود دارند و فولیکول مو نیز از جمله مناطقی است که دارای ذخیره ای از سلولهای بنیادی بالغ است که نقش مهمی در چرخه زندگی مو بر عهده دارند. هدف از این مطالعه جداسازی سلولهای بن...
متن کاملبررسی مکانیسم اپی ژنتیکی تنظیم ژن apc در تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی به سلولهای استئوبلاست
چکیده: مقدمه : msc سلولهای بنیادی غیر هماتوپوتیک استرومای مغز استخوان چند قوه ای است که می تواند به رده های مختلف سلولهای استرومایی ، سلولهای استخوانی وغضروف تبدیل شود . فرایندهای زیادی روی تمایز msc به استئوبلاستی تاثیر گذار است .از این فرایندها ، مسیر های پیام رسان مانند پیام رسان wnt است که ژن apc به عنوان کنترل کننده مولکول ?-catenin بوده وبیان آن در طول تمایز استئوبلاستی تغییر پیدا می...
15 صفحه اولاثر سلولهای بنیادی خونساز انسانی بر تمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی به سلولهای استئوبلاست
چکید ه سابقه و هدف ارتباط سلولهای بنیادی خونساز( HSCs ) با سلولهای موجود در ریز محیط مغز استخوان(نیچ) به ویژه سلولهای استئوبلاست، جهت حفظ فعالیتهای آنها بسیار ضروری میباشد. البته مدارکی که به صورت مستقیـم HSC ها را در توسعه نیچ دخیل کنند، اندک هستند ولی در صورت اثبات، روشن میشود که چرا نقصهای هماتوپوئتیک بسیاری با تغییر در ساختار استخوانی همراه بوده و لذا اهداف درمانی هماتوپوئتیک ...
متن کاملتمایز سلولهای بنیادی مزانشیمی مشتق از مغز استخوان به سلولهای دوپامینرژیک در مدل تجربی بیماری پارکینسون در موشهای صحرایی
سابقه و هدف: بررسیها نشان داده است که تعداد سلولهای بنیادی زنده در ناحیه پیوند نقش بسیار مهمی در بهبود فعالیت عملکردی عضو دارد و مشخص شده که رادیکالهای آزاد نقش عمدهای در کاهش حیات سلولهای پیوند یافته دارند. در مطالعه حاضر به بررسی تجویز توأم کوآنزیم Q10 به همراه پیوند سلولهای بنیادی مغز استخوان در موشهای صحرایی مدل پارکینسون پرداختیم. مواد و روشها: در این مطالعه تجربی از موشهای صحرایی نر نژاد ...
متن کاملمنابع من
با ذخیره ی این منبع در منابع من، دسترسی به آن را برای استفاده های بعدی آسان تر کنید
ذخیره در منابع من قبلا به منابع من ذحیره شده{@ msg_add @}
عنوان ژورنال
دوره 8 شماره 4
صفحات 251- 264
تاریخ انتشار 2012-01
با دنبال کردن یک ژورنال هنگامی که شماره جدید این ژورنال منتشر می شود به شما از طریق ایمیل اطلاع داده می شود.
کلمات کلیدی برای این مقاله ارائه نشده است
میزبانی شده توسط پلتفرم ابری doprax.com
copyright © 2015-2023